O DILEMA DA BIOXENETICA

O DILEMA DA BIOXENETICA

A bioxenetica é a tecnoloxía da manipulación e transferencia de ADN dun organismo a outro, que posibilita a creación de novas especies, a corrección de defectos xenéticos e a fabricación de numerosos compostos.
En 1953 os cientíicos James D.Watson e Francis Crick anuncian o descubrimento da estrutura do ADN, chave de acceso ao código xenético de todos os seres viventes, o cal permite dúas décadas mais tarde o despegamento da enxeñería xenética.



o campo científico a xenética esta producindo os cambios mais rápidos e transcendentes, duplicando o seu coñecemento cada dous anos e mostrando o seu maior impacto a través dos avances en enxeñería xenética. Os seus implicancias sociais son motivo de advertencias e as súas consecuencias deixarían de ser especulación menos de dúas décadas mais tarde, namentres continúan estendéndose as prácticas de fecundación humana asistida.


Hai todo tipo de opinions ao respecto:
Dende os que estan completamente a favor e sosteñen a liberdade e o avanze cientifico:"Anemia falciforme, fibrosis quística, enfermidade de Huntington, hemofilia, hipertensión arterial, diabetes mellitus, Alzheimer, moitos tipos de cancros e a obesidade. Todas son enfermidades, e todas elas teñen un orixe común: Son enfermidades hereditarias. E todas elas terían unha moi facil solución, a bioxenética.
Qizais esa solución xa non se lle poderá otorgar ás persoas que hoxe en día as padecen, pero erradicalas dos descendentes de estes enfermos a día de hoxe é moi sinxelo, de feito xa se fai con plantas, e a complicación sería a mesma. Tan doado como eliminar ese xen defectuoso que se transmite de xeración en xeración, seleccionando aqueles espermatozoide ou ovulos que carezan deles. Si, serían persoas transxénicas, pero persoas sanas. Persoas que non serían enfermas crónicas ou o que é mellor, persoas que non se estarían comendo a cabeza sabendo xa cal vai ser o seu futuro, agardando que chegue ese día máis tarde ou máis cedo.Pero para que esto se convirta en realidade fai falta vontade política, que nos olvidemos de perxuizos relixiosos carentes de fundamentos científicos, e que as grandes multinacionais farmacéuticas tradicionais deixen de poñer trabas ás novas empresas biomédicas."
-Ata os que se declaran completamente en contra:"Ao reducir cada home a unha vida, a bioética resta inerme para previr la xestión total da persoa, transformada nun sistema inmune…que proporciona un pseudo-argumento que lexitima tal redución a unha vida sobre a cal os comités da ética poden emitir as suas sentenzas."
"Estoy xunto a vostedes coas palabras e a oración: non trabajamos polos intereses dos católicos senon pola defensa do home, criatura de Deus", dixo Benedicto XVI ante os 300 bispos italianos reunidos no Vaticano.





A iniciativa de clonación de seres humanos enfronta a un maioritario número de investigadores que cuestionan a mesma, ata a traves de petitorios publicos para prohibila, un suceso cuxas consecuencias sociais, de concretarse, esta lonxe de albiscarse. A relativa simplicidad requirida en terminos de equipamento para intentalo permitiu afirmar que calquera clinica especializada en medicamento reprodutivo esta en condicións de facelo. O temor a incorrer en numerosos fallos que leven resultados indesexables non parecese ser un disuasivo suficiente xa que é dable esperar que ata tanto poida obterse un resultado 'presentable' os fracasos permaneceran na sombras. Advertidos desta situación un bo numero de gobernos promoveron ou estan en vias de facelo, lexislacións prohibitivas ou altamente restritivas respecto diso. Con todo, aínda con matices, a recente polemica suscitada en Alemaña entre o chanceler Gerhard Schoeder e o presidente Johannes Rau acerca dos prol e contras de certas aplicacións biotecnologicas botan algo de luz sobre un crucial aspecto práctico do problema: a competitividade. A soa posibilidade de verse atrasados con relacion a outros paises neste campo alentase a modificar seguramente a postura prohibicionista dos paises mais desenvolvidos en canto albísquense os primeiros resultados prometedores. Esta incomoda conclusion parece inevitable dado os intereses en xogo no cal participan diversas corporacións apoiando con cuantiosos fondos á avanzada de cientificos dispostos a intentalo. Por outra banda parece improbable nun contexto social de transgresiones aceptadas a soa existencia dunha lexislación prohibicionista sirva de contencion a estes avances. A estratexia de avance tamén inclúe a fronte mediática, co fin de desprevenir ao público en xeral sobre perigos e reparos infundados. En tal sentido recentes declaracións televisivas de Antinori en Italia hano levado a afirmar que sendo italiano e vivindo moi preto do Vaticano a súa posición respecto ao tema da clonación humana coincide coa da Igrexa nun 90% (por suposto sen aclarar que implicancias ten o outro 10%). Nunha segunda liña de avance outros referentes comprometidos científicos con esta 'cruzada' comezaron a reexaminar o momento do inicio da existencia dun 'ser humano' con animo de atopar probablemente algun físgoa que permita achandar os tradicionais cuestionamientos que fan criticables a manipulación de embrións.